Dit doctoraat is een kruising tussen Communicatiewetenschappen, Filmstudies en Sociologie. De bedoeling van dit onderzoek is om een onderbouwdeen genuanceerde visie te geven van de representatie van de working-class in de vier Britse films die handelen over de working-class en de maatschappelijke context rond hun situatie: Trainspotting (1996), Brassed Off (1996), The Full Monty (1997), Billy Elliot (2000). 

Hiervoor werd een theoretisch analysemodel en een thematische benadering ontwikkeld dat de bovenvermelde wetenschappelijke disciplines met elkaar verbindt. In de thematische benadering worden vier thema’s gedistilleerd, voor iedere film een thema: ‘gender relations’ (The Full Monty), de samenstelling van de working-class (Brassed Off), sociale mobiliteit (Billy Elliot) en
regionalisme (Trainspotting). In het theoretisch kader werd ook een drievoudig discours als analysemodel naar voren geschoven. In heteerste discours wordt de visuele oppervlakte van de films bekeken. Dit eerste discours is gekoppeld aan de vier beschreven thema’s. Welke
identiteitsaspecten van de working-class komen naar voren: een identiteit als man/vrouw, een sociale identiteit en een regionale identiteit. In het tweede discours wordt nagegaan of de vier films een ideologische mening hebben over de huidige en toekomstige situatie van de working-class. Zo ja, verschilt deze mening van een politieke of sociologische discussie ten tijde van het verhaal van de film of ten tijde van de productie van de film? Is er sprake van een discours (conformisme) of van een counterdiscours (non-conformisme)? In het derde discours wordt nagegaan of er in de vier films verwijzingen zijn naar andere (working-class) films en wat de meerwaarde is van deze referenties voor het geanalyseerde thema in de film? 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

De conclusie van dit onderzoek is dat de vier films qua beeldvorming én stilering een complex beeld naar voren schuiven, waarbij deze films meer bieden dan via een eerste aanblik zou blijken. Wat dat betreft, blijft bestaand onderzoek naar de desbetreffende films beperkt en
ongenuanceerd. Iedere film bevat een mengeling van een discours en een counterdiscours. Deze mate van discours en counterdiscours in iedere film wordt bekeken inhet licht van het ideologisch
discours tijdens de conservatieve regeringen onder Thatcher en Major en tijdens de New Labour regering onder Tony Blair. Tegelijk bieden deze films een mix van diverse visuele stijlen: van een eerder realistische stijl, het klassieke Hollywood format, ‘social art’ cinema (eenkruising tussen een sociaal-realistische stijl en individueel geïnspireerde arthouse cinema) tot een overdadige
stilering (excess). De verscheidene referenties in iedere film naar andere working-class films, working-class fictie en populaire muziek bouwen hierop voort. Deze referenties bevestigen en verbreden de mate van discours en counterdiscours, aanwezig in iedere film. Verder,zou het een interessante oefening zijn om het voorgestelde analysemodelvan dit onderzoek toe te passen
op andere sociologische concepten enop andere media, zoals televisie. In dit onderzoek heeft dit analysemodel zijn waarde bewezen en het zou een nuttigexperiment zijn om dit model toe te passen op andere onderwerpen. Tot slot,bevestigt dit onderzoek het belang van Filmstudies binnen het studiedomein van de Sociale Wetenschappen. Een film kan een belangrijke deelnemer zijn aan een maatschappelijk en historisch debat. Filmstudies zijn vaak een kruispunt waar
academische onderzoekers van verschillende disciplines elkaar ontmoeten.                                                            >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
This research focuses on the representation of the working-class in four British working-class films: Trainspotting> (1996), Brassed Off> (1996), The Full Monty> (1997), Billy Elliot> (2000). Working-class films produced between 1995 and 2000 do not constitute a particular genre, but are focused on the social context of the working-class, the consequences of this context onthe psychological condition of the workers and on the regional identityof the working-class. This research particularly wants to deepen the discussion about these four films. Previous research on this subject mainly concentrated on examining the visual surface of these films. 

This dissertation offers a unique analysis model whereby a thematic approach is combined with a triple discourse. The themes in this thematic approach are:gender relations, the consistency of the working-class, social mobility and regionalism. Gender relations are analyzed in The Full Monty>, the consistency of the working-class in Brassed Off>, social mobility in Billy Elliot> and regionalism in Trainspotting>. The first discourse is a filmic discourse, what is the identity (connected to the four themes) of the working-class, present in the four films: an identity as a working-class man or woman, a social identity and a regional identity. The second discourse isan ideological discourse: are there traces of a discourse or a counter-discourse in the four films? Do the films offer an opinion about the working-class that is similar to a political and sociological discourse about social mobility for instance or do the films offer a counter-discourse? Through which style-elements is this measure of discourse and counter-discourse displayed? The third discourse is a discourse about intermediality: are there any references in Trainspotting, Brassed Off, The Full Monty and Billy Elliot to other working-class films or working-class literature for instance? What is the added value of these references to the four discussed themes?

The findings of this research are that the four films offer a very nuanced and detailed image of the working-class, contrary to most opinions about these films in existing literature. Each film offers a balanced mixture of discourse and counter-discourse (much more than suggested in the existing literature about thesefour films). This measure of discourse and counter-discourse is compared to the ideological discourse of the conservative governments of Thatcher and Major and the New Labour government of Tony Blair. These films offer this mix of discourse and counter-discourse with an equally balancedmixture of different sorts of visual styles: from social realism, classical Hollywood formats to ‘social art’ cinema and excess. Furthermore, there are several references (intermediality) to other working-class films, working-class fiction and popular music about the working-class in each film. These references deepen the measure of discourse and counter-discourse in these films.  Furthermore, it would be a useful exercise to apply the proposed analysis model, whereby a thematic approach is combined with a triple discourse, to other ‘sociological concepts’ than class or working-class and to other media such as television, for instance. In this research the analysis model proved itself to be very useful and it would be an interesting experiment to apply this model to other topics. Finally, this research confirms the importance of Film Studies. A movie can be a valid participant in a social, political and historical debate. Therefore, the domain of film studies is an equally importantresearch area. Film studies are sometimes a junction where academic researchers from different disciplines can meet and discuss their findings.     

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


>>>>>>>