Bladzijde:
Het was altijd al zo: steeds heb ik de neiging gehad mensen te observeren. Niet dat ik er uren naar zit te staren, integendeel. Veeleer gaat het om het opmerken van een of ander tafereel in één ogenblik; een oogwenk die mijn gedachten uitnodigt hun deining even te volgen en aan het mijmeren te gaan. Toen ik student was en wekelijks naar huis pendelde met de trein, had ik een schriftje met als titel: “Enkel halve prijs Leuven-Visé”. Tijdens mijn treinreis las ik niet. Ik keek naar de mensen om mij heen in de coupé en ik schreef. Mijn oude vulpen ratelde over het blad – nog geen tablets in die tijd –, en al wat ik zag, ontwikkelde zich tot een verhaallijn over het leven van mensen die ik niet eens kende. Ze keken wel eens terug, zich wellicht verwonderd afvragend wat ik toch allemaal te schrijven had.
Nog geen reacties op dit artikel.
KU Leuven - Faculteit Theologie & Religiewetenschappen
Thomas © 2002 - 2025
Reageer op dit artikel